Op 22 juli 2010 zijn François, Fred en ik met als gast Dirk Ooms op pad gegaan met als voornaamste doel om het Werbata driehoekspunt op de top van de Knipberg te vinden. We hebben inmiddels een aantal vormen van driehoekspunten gezien en wellicht dat dit driehoekspunt uitsluitsel kan geven over de "traditionele" vorm, die door Werbata werd gehanteerd. Vaak staat op dezelfde plek ook een driehoekspunt van het Kadaster van recentere kaarten en dan is alleen het Kadasterpunt nog te zien. Ook hebben we al een aantal malen driehoekspunten gezien, die van de Curaçao Petroleum Industrie Maatschappij (CPIM, ofwel Shell) zijn. Zo'n punt staat op de top van de Kabrietenberg op het Caracasbaai schiereiland en ook in zo'n geval is het Werbata driehoekspunt niet meer zichtbaar. Op de Knipberg staat uitsluitend een Werbata driehoekspunt, dus dat zou nog in zijn originele staat moeten zijn.

Na de auto op het parkeerterrein van Grote Knipbaai gezet te hebben gingen we rechtstreeks de mondi in op basis van een directe koers in de GPS van Fred en mij naar het driehoekspunt. We hadden ons ingesteld op een pittige tocht, maar dat bleek mee te vallen. De schijfcactussen lieten zich van hun goede kant zien door niet al te dicht op elkaar te staan, waardoor we ze goed konden vermijden en ook de dichtheid van de wabi-struiken viel mee. En tot onze grote verbazing kwamen we na enige tijd op een keurig pad uit. Naast het pad vonden we een "verdachte" heuvel. Dat zou kunnen duiden op historische bebouwing en inderdaad vonden we vlakbij een klein waterbakje. Dat leek van redelijk recente datum te zijn, maar daarnaast lag een duidelijk oude stapelmuur. Het pad leidde vervolgens naar een van de toppen van de Knipberg. Van daaruit hadden we een prachtig uitzicht om de omgeving. Helaas was het niet de top, waar we moesten zijn, maar we besloten het pad te vervolgen in de hoop dat het ons ook bij de juiste top zou brengen. Dat bleek op een gegeven moment niet het geval te zijn, dus eerst besloot Fred een directe koers te nemen en op een ander punt ben ik zelf ook op een directe koers de mondi in getrokken, François en Dirk achterlatend op het pad. Fred vond als eerste het Werbata punt. De GPS blijkt in zo'n geval een onmisbaar hulpmiddel. Telefonisch en door ze een eindje tegemoet te lopen hebben we vervolgens ook Dirk en François naar het punt geleid.
Dit driehoekspunt bleek de vorm te hebben, die we o.a. ook tegen zijn gekomen op de Jack Evertszberg. Een vierkant blok met in dit geval op de top nog het ijzeren staafje met een ingeslepen kruis om de exacte lokatie aan te geven. Op de zijkant een verzonken stuk in de steen met daarin het nummer van het driehoekspunt. Daarmee concluderen we dat dit de vorm is, die hoort bij de originele Werbata driehoekspunten.
Ook hier troffen we weer een aantal plakken cement aan, waarin blijkbaar drie staven bevestigd zijn geweest, die bij elkaar kwamen bij een top, met daarin een gat, waardoor waarschijnlijk een mast is geleid om het punt vanuit de verte beter zichtbaar te maken. Een dergelijke top heb ik ook gezien op de Kabrietenberg, hoewel het driehoekspunt van Werbata zelf is verdwenen onder dat van CPIM.

 

We gingen terug naar het pad en vervolgden dat. Ons volgende doel was de inloopput in het hofi van Knip. Onderweg, genietend van de natuur en mooie uitzichten, o.a. op het mooie landhuis Knip met koralen en bijgebouwen, zagen we nog een restant van een dam en kwamen we langs een grote waterbak voordat we de inloopput bereikten. De inloopput is nog in redelijk goede staat. Het is een grote constructie met een brede trap, die naar de diepe waterput leidt. Aan de buitenkant van de put zijn kleinere waterbakken gemaakt, waarschijnlijk voor het vee. Een klein stuk verder ligt nog een diepe waterput en daarnaast een deepwell. Ook liggen er nog de restanten van de windmolen, die op de deepwell of put heeft gestaan en ligt er een metalen bouwwerk dat waarschijnlijk over een van de putten heeft gestaan.

Als laatste zijn we op zoek gegaan naar de indigo bakken, die François eerder had gezien op aanwijzing van André. Die bleken echter moeilijker te vinden dan we dachten en het vergde het meerdere malen doorkruisen van het gebied voordat we ze vonden. Deze indigobakken zijn niet meer zo duidelijk herkenbaar, omdat ze in de loop van de tijd vrijwel volledig zijn opgevuld met aarde. Er is wel een duidelijk muur te zien, maar die heeft waarschijnlijk gediend om een buffer te vormen tegen de aarde van de heuvel. In de buurt ligt een ook met aarde opgevulde waterput.

Daarna zijn we over de drooggevallen zoutpannen naar de baai teruggelopen, waar we tegen half een moe, maar tevreden, in onze auto's stapten om de terugreis naar huis te aanvaarden. Ook deze tocht heeft weer laten zien dat Curaçao veel te bieden heeft.

• De gelopen track bij Knip
• Panorama vanaf een van de toppen van Knipberg
• Dirk Ooms en Fred bij een klein (vrij recent) waterbakje
• Hetzelfde waterbakje
• Er vlakbij ligt een primitief gestapelde oude muur
• François en Fred bij het Werbata driehoekspunt 43
• François maakt een foto van het driehoekspunt
• Het driehoekspunt in close-up
• Op de zijkant de aanduiding met het nummer
• Het driehoekspunt van de andere zijde gezien
• Ook hier liggen er weer cementen voetstukken omheen
• In de voetstukken horen metalen buizen die in deze top bijeenkwamen
• Een infrou (schijfcactus) laat zich van zijn mooie kant zien
• Een Chuchubi jaagt een Warawara weg door hem voortdurend aan te vallen
• De Warawara krijgt er genoeg van en rust even uit op een cactus
• In de buurt van het driehoekspunt van Werbata ligt ook een meetpunt van Kadaster
• Fred neemt de positie op van het Kadaster meetpunt
• Het prachtige landhuis Knip met koralen en bijgebouwen
• Nogmaals het landhuis Knip
• Een oude, grote mahok boom
• Dam
• Een grote waterbak met aan een zijde een trap
• De waterbak van de andere kant gezien
• De buitengewoon fraaie inloopput
• Fred loopt de put in
• François en Dirk rusten boven even uit
• Zicht langs de trap op de diepe waterput
• We krijgen gezelschap van een excursie onder leiding van een gids van het Tula Museum
• Vlakbij ligt nog een andere diepe put
• met daarnaast een deepwell
• Een oude dam
• Mooie paddestoelen met een bakje met kleverig spul
• Een muur van de indigobak; de bakken zelf zitten vol aarde
• Dirk, Fred en François bij de indigobak
• Er vlakbij ligt een waterput, die inmiddels ook vol aarde zit
• Detail van de put