Op donderdag 5 december 2013 gingen we nogmaals naar het Christoffelpark. We zijn bezig met het verkennen van de toppen en dalen in het gebied van Zevenbergen en deze keer was de Seru di Baha Hundu ons doel. Een berg, die volgens de Kadasterkaart van 1993 206 meter hoog is. We parkeerden onze auto's dicht bij de Seru Bientu; daarvandaan liepen we ongeveer 100 meter in de richting van de top van Seru Bientu totdat we een punt bereikten, waar we in de vallei konden afdalen tussen de Seru di Palomba, die we vorige week hebben beklommen, en de Seru di Baha Hundu, ons doel voor deze week.

Seru di Baha Hundu 20131205 002 smallDe afdaling van 50 meter was niet eenvoudig vanwege losliggend gesteente en een tamelijk steile helling. Maar we hebben het allemaal gered zonder te vallen. Daarna liepen we verder door de rooi, die nu gelukkig droog is. Het moet overigens een mooi gezicht zijn als de rooi vol staat met snelstromend water. Ongetwijfeld zijn er dan talloze kleine watervallen.

De wandeling door de rooi was niet al te moeilijk al moesten we af en toe een omweg maken om de dichtste vegetatie te vermijden. Geleidelijk daalden we zo nog eens 50 meter af totdat we een punt bereikte vrijwel recht onder de top van de Seru di Baha Hundu. De klim naar boven kostte ons bijna 1,5 uur. De helling was erg steil. Naar mijn inschatting hadden we op sommige stukken te maken met een hellingshoek van bijna 60 graden. Daarbij hadden we weinig grip vanwege losliggende stenen en weinig bomen om ons aan vast te houden. Maar het was de inspanning zeker waard. De begroeiing op de tegenoverliggende helling deed denken aan een regenwoud, heel dicht, hoog en mooi groen. En ook hadden we weer een mooi uitzicht op landhuis Knip.

De top zelf is smal maar we konden toch allemaal een plek vinden om uit te rusten en onze lunch te nuttigen. Omdat we vooraf wisten dat dit een erg lange tocht zou worden hadden we allemaal een lunchpakket en extra water bij ons.
Na een goede rustpauze gingen we op weg terug naar onze auto's. Dat bleek gemakkelijker gezegd dan gedaan, want aan deze kant bleken veel schijfcactussen en wabi's te groeien en ook grote velden met Bromelia's. Onze voortgang was dus traag. Gelukkig konden we voor een deel van de tocht bovenop een stapelmuur lopen, waar de begroeiing minder dicht was. Twee uren laten bereikten we de zandweg, waar we nog een rustpauze namen voordat we verder liepen naar de auto's.

Een lange tocht (5,5 half uur) met een totale lengte van slechts 3,8 kilometers, maar zeker de moeite waard. Lopen door een onverstoorde natuur in een heuvelachtige omgeving met een groep vrienden is een uitstekende manier om de tijd door te brengen.

Onderstaande foto's geven een beeld van wat we onderweg hebben gezien.

Er kunnen geen rechten worden ontleend aan dit verslag.

  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_001In blauw de wandeling van vandaag; in geel de autorit; de overige kleuren zijn eerdere wandelingen
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_002Uitzicht vanaf het punt waar we in de vallei afdaalden
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_003Carel en Hetty moeten nog aan de afdaling beginnen
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_004Mooie bloemen onderweg
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_005En ook enkele paddestoelen
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_006Ongetwijfeld ontstaat hier een waterval als de rooi volloopt
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_007Bomen langs de rooi
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_008Een groot veld bromelia's met daarachter een stapelmuur
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_009Een goed moment voor een rustpauze
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_011Soms moesten we erg diep bukken om ergens onderdoor te kruipen
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_012Het water slijt mooie patronen uit in de rotsen
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_013Gelukkig is er hier een geitenpad door het Bromelia-veld
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_014Een bloeiende bromelia
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_015We hadden we wat regen onderweg
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_016Ook waren er weer veel boombromelia's
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_017Heeft Curaçao een regenwoud?
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_018
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_019Mos en een plantje op een rots
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_020
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_021Nog een paddestoel
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_022Hetty en Fred op weg naar de top
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_023Een Palu di Sia Korá tegen de blauw/witte lucht
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_024De top waar we vorige week op stonden
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_026Een erg kleine nis
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_027Hier is het erg moeilijk om te klimmen
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_028Zicht op Knip
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_029Een bolcactus
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_031Close-up van een bloem
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_032
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_033
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_034Carel is onderweg naar de top
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_035Hier was een hert
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_036De bomen hebben vele gasten
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_037Twee slakjes op een mos begroeide tak
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_038Natuurlijke verf
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_040Deze Drymaeus slak is onderweg naar ...
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_041Een bloeiende Infrou (schijfcactus)
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_042We hebben de top bereikt. Fred probeert op het hoogste punt te gaan staan
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_043Het is niet stabiel genoeg om op te staan
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_044Carel is ook op de top
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_046Een tak vol met orchideeënplanten
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_047Fred loopt op de stapelmuur
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_048Trio witte orchideeën
  • Seru_di_Baha_Hundu_20131205_049