Dat tropische storm Omar niet alleen schade heeft aangericht bleek dit weekend bij de Crash site. De Crash site is de lokatie, waar in de tweede wereldoorlog op 12 november 1942 het Amerikaanse oorlogsschip de USS Erie is getorpodeerd door een Duitse onderzeeër, de U-163. Om het schip te redden is het vervolgens op het zand gezet, waar het op het schip aanwezige verkenningsvliegtuig overboord is gezet of gevallen. De restanten van dit vliegtuig en ook enkele restanten van de USS Erie zijn verspreid over een groot gebied te vinden op deze lokatie. De USS Erie is hier overigens niet gezonken; het zijn wrakstukken, die van het schip af zijn gevallen tijdens de brand en de ontploffingen, terwijl het hier lag.
Omdat de zware golven van de tropische storm flink wat zand en stenen hebben verplaatst was de verwachting dat mogelijk nieuwe attributen van de USS Erie gevonden konden worden. Een aantal Trunkdivers is dit weekend op onderzoek uitgegaan. Karel, Alex en Jaap op zaterdag en op zondag heb ik me ook bij dit drietal gevoegd. Op zaterdag had Karel al een aantal vondsten gedaan, dus de verwachtingen waren hooggespannen. Karel en Alex gingen aan de slag bij de restanten van de Erie en Jaap en ik gingen op verkenning voorbij dit punt om te zien of er nog wrakstukken verder naar het Oosten te vinden zouden zijn.
Terwijl Karel en Alex aan het werk waren hebben Jaap en ik een toer gemaakt. Eerst relatief ondiep en geleidelijk steeds dieper tot uiteindelijk ca 22 meter diepte. Wat daarbij opviel is dat de hoeveelheid zand, die hier door Omar op het diepere koraal is geblazen, minder is dan bij Baya. Dat valt dus mee. Ondiep is het beeld vergelijkbaar met Baya; veel koraal is omgegooid of verpulverd. Er liggen ook hier velden met koraalbrokstukken. Gelukkig is niet alles kapot en hebben een aantal sterkere zachte en harde koralen het overleefd. Op de terugweg hebben we vrij ondiep gezwommen in de hoop nog nieuwe wrakstukken van de Erie te vinden, maar dit bleef zonder resultaat. Wel bleek dat wrakstukken door de storm verplaatst zijn. Zo ligt de grote ronde metalen schijf met gaten, die vroeger tientallen meters van de huidplaat van de Erie lag, nu vlakbij de huidplaat (zie foto). Ook zijn enkele koralen, die vastgegroeid waren op de huidplaat, met een deel van de huidplaat afgebroken en die liggen nu naast de huidplaat. Een duidelijk voorbeeld van de krachten, waaraan een en ander onder water is blootgesteld.
Nadat wij op de kant terug waren kwamen na enige tijd ook Alex en Karel uit het water. En inderdaad was er een groter aantal vondsten dan de voorgaande dag. Er waren diverse lepels en vorken, wat brokstukken van borden en bekers, enkele munten en een aantal munitiestukken (.50 kaliber). Na conservering gaan die het museum in bij de duikschool van Trunkdivers.
Meer foto's van deze duik staan hieronder:
